တရားရဲ႕လား

က်ဳပ္တုိ႔ငယ္ငယ္က ပုသိမ္မုန္တုိင္းဒဏ္ခံရဖူးတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးဆုိးတဲ့မုန္တုိင္းဗ်ာ၊ ကေလးအရြယ္က်ဳပ္တုိ႔ညီအစ္ကုိတစ္ေတြကေတာ့ စိတ္မညစ္ခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္တစ္ေန႔ မုန္တုိင္းလည္းစဲေရာ၊ တစ္ေပ်ာ္တစ္ပါး သြပ္ျပားေတြထြက္သယ္ၾကတာမွတ္မိေသးတယ္။ ဒါ ဗမာ့ စိတ္ဓာတ္ပဲ။ အခုက်ေတာ့မွ ဗမာေတြကုိ လူေပ်ာ့လူညံ့ေတြအျဖစ္ အေရာင္ဆုိးၿပီး ႏုိင္ငံေရးတုိက္ပြဲ လမ္းႀကဳံ ၀င္ႏႊဲဖုိ႔ ႀကံတာေတာ့ လြန္တာေပါ့။ ကုိယ္က သူမ်ားႏုိင္ငံမွာ မွီခုိကပ္ရပ္ေနရတာကုိအားမရလုိ႔ က်န္တဲ့သူေတြပါ သူမ်ားခံြ႕ေကွၽြးတာ စားရေအာင္တြန္းအားေပးေနတာကုိ ေတြ႕ရတယ္။ ကူညီတာကုိ လက္ခံတယ္။ လာၿပီး ဆရာ မလုပ္နဲ႕၊ “နင္သနားတာ ငါသိတယ္”လုိ႔ ေျပာလုိက္မယ္။ ေစတနာသာမွန္ရင္ ယတိျပတ္ သတ္္မွတ္တဲ့ေနရာမွာ ထားသြားေပးပါ။ လုိရင္ အကူအညီေတာင္းမယ္။ မလုိဘူးဆုိရင္ မလုိလုိ႔ေပါ့။ ပစၥည္းသာ ေပးပါ။ ဗမာေတြသုံး တတ္ပါတယ္။ ခဏနဲ႕ဗမာေတြ ကုိင္တတ္ပါတယ္။ Hover Craft ေတြေပးတာ သိပ္ႀကဳိက္တယ္။ ေမာင္းတဲ့နည္း စနစ္ကုိ ေလဆိပ္မွာ တစ္နာရီပဲသင္ေပးပါ။ မတတ္ဘူးဆုိရင္ ပါးရုိက္ၿပီး ပစၥည္းသာျပန္သိမ္းသြား၊ ၿပဳံးၿပဳံးေလးခံ လုိက္မယ္။ ဒါပဲ။ (ေမာင္ခ်ိန္ခြင္)